Ερμείας ο Μηθυμναίος

O Ερμείας γεννήθηκε στη Μήθυμνα από γονείς εύπορους. Στη γενέτειρα του έλαβε άριστη αιολογραμματική αγωγή, που κάθε , εύπορη οικογένεια φρόντιζε τότε να δίνει στα παιδιά της.

O Ερμείας, πέρα από τα εγκύκλια μαθήματά του, είχε στενή σχέση με τη μεγάλη ποίηση του λαού, ιδιαίτερα με τη μουσική και την ποίηση του συγχωριανού του Αρίωνα.

Νέος πήγε στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα από τον Πλάτωνα κι αργότερα από τον Αριστοτέλη.

Ήταν φιλομαθής και κατόρθωσε να γίνει φίλος των μεγαλύτερων σοφών της Αθήνας.

Όταν γύρισε στην πατρίδα του Μήθυμνα, φορτωμένος σοφία και φιλοδοξίες, η πολιτεία τον διόρισε τύραννο, γενικό διοικητή, στην αποικία Άσσο.

Εκεί ο Ερμείας μ' επιστημονική γνώση, με σωφροσύνη και

με ανδρεία, οργάνωσε την Άσσο σε μια σύγχρονη πολιτισμένη

και δίκαια πολιτεία.

Επισκεύασε το λιμάνι, οργάνωσε το εμπόριο και την αγορά, ίδρυσε σχολεία κι έδωσε καινούργια πνοή στην όμορφη πολιτεία.

Ίδρυσε μια φιλολογική συντροφιά, κάλεσε δύο μαθητές του Πλάτωνα, τον Έρασμο και τον Κορίσκο, καθώς και το μεγάλο φιλόσοφο Αριστοτέλη, το Θεόφραστο και τον Ξενοκράτη. Τώρα η Άσσος, με τον Ερμεία και τους φιλοσόφους, ήταν έδρα έντονης πνευματικής ζωής.

Το δάσκαλο του και φίλο του τον Αριστοτέλη ο Ερμείας τον φιλοξενούσε στο σπίτι του. Μεταξύ του Σταγειρίτη φιλοσόφου και της θετής του κόρης, ανεψιάς από αδελφική σχέση από τη Μήθυμνα, της Πυθιάδας, δημιουργήθηκε ένα αίσθημα έντονης συμπάθειας.

O Ερμείας πάντρεψε τον Αριστοτέλη με τη θετή του κόρη, την Πυθιάδα. Γενικά ο Ερμείας έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του Αριστοτέλη (Richard Bentley, σελ. 701).

O Πλάτωνας στην έκτη επιστολή μαρτυρεί μια προσπάθεια του να δημιουργήσει στους δύο μαθητές του, στον Έρασμο και στον Κορίσκο, ένα στέρεο φιλικό δεσμό με τον Ερμεία. Τώρα αναδείχτηκαν καινούργιες φιλοδοξίες του Ερμεία. Παραχώρησε στους φίλους του φιλοσόφους την Άσσο, με την ελπίδα ότι θα τη διοικήσουν δίκαια και πολιτισμένα.

Εκείνος κατόρθωσε να επωφεληθεί επιδέξια την αδυναμία της περσικής διοίκησης και να δημιουργήσει για λογαριασμό του, γύρω από τον Αταρνέα (σήμερα Altin Oluk) ένα μικρό κράτος εν κράτει.

Στο καινούργιο κρατίδιο του ο Ερμείας έδωσε μια ιδιαίτερη μορφή διοίκησης. Αφού πρώτα εξασφάλισε την εμπορία της περίφημης ξυλείας του βουνού Ίδη (σήμερα Καζ-νταγ), καθώς και τον άξονα γενικού εμπορίου, από τον Αταρνέα με όλα τα λιμάνια της «Μηθυμναίων χώρας» μέχρι την Άσσο και τη Μήθυμνα. Το κράτος του Αταρνέα με το γερό μυαλό του Ερμεία ξεχώρισε και η φήμη του διαδόθηκε σ' ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο. Επέβαλε καλούς νόμους στην πολιτεία, που φτωχοί και πλούσιοι είχαν δικαιώματα στη ζωή, που τους οδηγούσαν στο σωστό δρόμο και στα δημόσια σχολεία που είχε ιδρύσει.

O Ερμείας έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του Αριστοτέλη, που τον αγαπούσε αφάνταστα.

Με το Φίλιππο το Β', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, συνεργαζόταν και συνωμοτούσε μαζί του ενάντια στους Πέρσες, γιατί προφανώς πρόβλεπε την επέκταση της μακεδονικής δύναμης στην Ασία. Είναι πιθανό η παράκληση του Ερμεία στο Φίλιππο, να προσλάβουν τον Αριστοτέλη για παιδαγωγό του Μέγα Αλεξάνδρου, να έπαιξε κάποιο ρόλο. Τα συνωμοτικά σχέδια του Ερμεία με το Φίλιππο προδόθηκαν. O στρατηγός Μέντωρ που οδηγούσε τη μεγάλη στρατιά του Αρταξέρξη προσποιήθηκε φιλία στον Ερμεία, τον οποίον συνέλαβε με δόλο και τον έστειλε δεμένο στα Σούσα.

O Αρταξέρξης πρότεινε στον Ερμεία να του χαρίσει τη ζωή και να μείνει τύραννος στο κρατίδιο του, υπό την επικράτεια του περσικού κράτους, όταν του μαρτυρούσε τα σχέδια και τις κρυφές συμφωνίες με το Φίλιππο το Β, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Όσο και να τον βασάνιζαν, εκείνος σιωπούσε επίμονα και παλικαρίσια. Ύστερα απ’ αυτό, Ο Αρταξέρξης έδωσε εντολή και τον κρέμασαν

Οι φιλόσοφοι που ήταν τότε στην Άσσο κατόρθωσαν να σωθούν φεύγοντας με πλοιάρια στη Μήθυμνα.

Το τραγικό τέλος του Ερμεία συγκλόνισε τον Αριστοτέλη, που έγραψε το αναθηματικό επίγραμμα για ένα μνημείο προς τιμήν του νεκρού στους Δελφούς, και τίμησε την μνήμη του με έναν ύμνο γεμάτο από θερμό αίσθημα.

O Αριστοτέλης στην Αθήνα δεκατρία χρόνια διεύθυνε την σχολή του, ώσπου ακόμα μια φορά αμάρτησε η πολιτική εναντίον της επιστήμης. O θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. εξαπέλυσε μια καινούργια αντιμακεδονική κίνηση, που χτύπησε και τον Αριστοτέλη.

Η επίθεση προήλθε από το λόγο του Δημοχάρη, που υποστήριξε το ψήφισμα ενός Σοφοκλή, που ήταν επιβολή εναντίον της ελευθερίας των φιλοσοφικών σχολών της Αθήνας.

Σε τέτοιες περιστάσεις και η πιο ηλίθια πρόφαση είναι αρκετή και απείλησαν το μεγάλο φιλόσοφο με μια κατηγορία για ασέβεια, επειδή τάχα ο ύμνος του στον Ερμεία ήταν παιάνας και γι' αυτό βεβήλωνε το τραγούδι των θεών (Lesky, ό.π., σ. 763).

O Αριστοτέλης αποτραβήχτηκε από την επιβολή και απογοητευμένος έφυγε στη Χαλκίδα στο κτήμα της πεθαμένης μητέρας του Φαστίδας. Εκεί πέθανε με τις αναμνήσεις του από τον πεθερό του Ερμεία, που τόσο τον αγαπούσε. Ήταν το 322 π.Χ.

O Ερμείας συμμετείχε στην εκστρατεία του Αθηναϊκού στόλου στη Σικελία το 378 π.Χ., όπου συμπολεμούσαν και πλοία της Μήθυμνας. Εκεί έγραψε τα «Εν Σικελία συμβάντα» σε 12 βιβλία. Ήταν ο πρώτος ξένος στην Αθήνα, που ασχολήθηκε με τη Σικελική Ιστορία (F.Gr. Hist, 558). Επίσης έγραψε σύγγραμμα για τον Απόλλωνα τον Καρνείο με δύο βιβλία.

πηγή: Η Μήθυμνα στα κύματα των αιώνων (Γιώργος Τσαλίκης)