Ποιοι δε μπορούν να δώσουν αίμα

ΠΟΙΟΙ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΑΙΜΑ

Αίμα δεν μπορούν να δώσουν... όσοι πάσχουν από διάφορα νοσήματα ή παθολογικές καταστάσεις που απαγορεύουν οριστικά ή πρόσκαιρα την αιμοδοσία.

Ο αποκλεισμός αυτός γίνεται:

  • για να μην επιβαρυνθεί η υγεία του αιμοδότη.
  • για να διασφαλιστεί η ποιότητα του αίματος που θα μεταγγισθεί στο λήπτη.

Τέτοιες καταστάσεις είναι:

  • ασθενείς και φορείς του AIDS, οι οποίοι αποκλείονται οριστικά από την αιμοδοσία.
  • Ηπατίτιδα B και C.
  • Ελονοσία.
  • Χρόνια νοσήματα, όπως καρδιακές παθήσεις, διαβήτης, υπέρταση, χρόνια νεφροπάθεια, ηπατοπάθεια, αναιμία.
  • Χρήση ναρκωτικών, αλκοολισμός.
  • Σοβαρές αλλεργικές καταστάσεις.
  • Εγκυμοσύνη.
  • Φορείς ετερόζυγης Μεσογειακής αναιμίας, αν το επίπεδο της αιμοσφαιρίνης είναι κάτω από 12 gr/dl.

Επίσης

  • Δε θα πρέπει να δίνετε αίμα, αν υπάρχει το ενδεχόμενο η  αιμοδοσία  να  σας  δημιουργήσει  πρόβλημα υγείας. Το πρώτο μέλημα της υπηρεσίας μετάγγισης αίματος είναι να εξασφαλίσει ότι η αιμοδοσία δε θα προκαλέσει κανένα κακό στο δότη.
  • Ο αιμοδότης δεν πρέπει να κάνει κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών πριν δώσει αίμα.
  • Ο αιμοδότης δεν πρέπει να έχει πάρει φάρμακα ούτε καν ασπιρίνη τις τελευταίες μέρες πριν την αιμοληψία.
  • Ετερόζυγος της Μεσογειακής ή Δρεπανοκυτταρικής Αναιμίας μπορεί να δώσει αίμα εφ' όσον η αιμοσφαιρίνη του είναι στα φυσιολογικά επίπεδα.
  • Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, του θηλασμού και 6-12 μήνες μετά τον τοκετό δεν γίνεται αιμοληψία.
  • Ο αιμοδότης δεν πρέπει να έχει υποβληθεί σε μεγάλη χειρουργική επέμβαση ή να έχει προσβληθεί από βαριά νόσο κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου.
  • Δεν μπορεί να δώσει αίμα άτομο που υποφέρει από ελονοσία, φυματίωση, ηπατίτιδα, σύφιλη μελιταίο πυρετό, AIDS, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, καρδιακό ή άλλο σοβαρό νόσημα.

   Κάθε πρόβλημα υγείας που ενδεχομένως έχει ο υποψήφιος αιμοδότης, πρέπει να συζητείται με τον υπεύθυνο γιατρό της αιμοδοσίας, ο οποίος κρίνει τελικά για τη καταλληλότητα της αιμοληψίας.

   Σε περίπτωση προσωρινού ή μόνιμου αποκλεισμού από αιμοδοσία, ο γιατρός δίνει την κατάλληλη συμβουλή. Η καλή επικοινωνία μεταξύ του αιμοδότη και του προσωπικού της αιμοδοσίας διατηρεί τη σχέση εμπιστοσύνης και διασφαλίζει την καλή ποιότητα του αίματος που παρέχεται στους ασθενείς που χρειάζονται αίμα και τα παράγωγά του.